Hokitika

Dinsdagmorgen. We nemen voor een paar weken afscheid van Johan en Ciska en gaan weer op pad. Richting het zuiden. Cees rijdt en ik kijk. Het land is geel van de droogte en de bomen zijn groen. Via Westport belanden we bij de pancakerocks. Deze rotsen zijn van lagen kalksteen, zodat het op een enorme stapel pannenkoeken lijkt. Daartussen heeft de zee vrijspel. De temperatuur is nu met 20 graden even wennen. Soms komt er nevel opzetten. Dan mag de trui aan. In Hokitika huren we een motelkamer, naast het strand. Na de pizza nog even een strandwandeling. Voor het slapengaan breken we ons hoofd over de maanstand. Hij doet niet wat Brasser ons geleerd heeft. Het 1e en 3e kwartier zijn (of lijken) omgedraaid. Lastig!