Mossburn, niet veel te doen

Ik wil nog even terugkomen op ons bezoek aan het restaurant/ bar in Twizel.  Dat was daar een samenleving in het klein. Mannen, vrouwen, kinderen, gezinnen door elkaar. Cees en ik heb ontzettend zitten kijken. Eigenlijk onbeschoft maar we konden niet anders. We hebben ons kostelijk vermaakt. 

Vanmorgen op tijd uit de veren. We hebben weer een pittige reis voor de boeg. Zo'n 300 km. We gaan weer de bergen over en nemen de Lindis Pass. Ik verbaas me telkens weer over de vallei die vlak is en de bergen die zo woest zijn. Dat contrast!

We stoppen in Queenstown. Dat is een leuke stad! Er valt daar een hoop te doen en te zien in de baai. Wel commercieel, maar daar ben ik even aan toe. Broodje hamburger, ijs en weer verder. 

Nabij Kingston gaan we even zwemmen. Dat hebben we nodig want we kakken in. Prachtig meer, ijskoud water. Qua temperatuur vergelijkbaar met de Waddenzee van 2 weken geleden.

In Mossburn staat onze cabin, maar voor een supermarkt moeten we nog een 20 km verder. Toch gedaan want we hebben niet veel meer in de doos. Vanavond eten we weer macaroni. Makkelijk en lekker. Cees kookt en ik schrijf. Ik ben bijna klaar zoals je ziet. 

Nummer van de dag:  Paul Simon met Duncan.