De laatste loodjes

"Onder de knie hebben. Kent u deze uitdrukking, beste mensen." Dit zou een begin kunnen zijn van Dominee Gremdaat. Ja, waarom ga je over je nek en heb je het achter je ellebogen. Waarom is de aarde rond Pa? Waarom is hij niet vierkant? Waarom loopt de zee niet verder dan aan het strand? Van de knie, heb ik even opgezocht. Waarschijnlijk komt het van het vechten. Als je je tegenstander op de grond had gewerkt, dan legde je je knie op zijn borst en had je hem eronder. 

Waarom begin ik hier over. Gisteren namen we nog een duik op Rabbit Island. Het was laag water en een breed strand lag er bij, als een geelkleurig biljartlaken. Nu was één iemand, die wieltjes aan zijn surfplank had en over het strand reed met de mast en zeil overeind. Echter er was ook iemand, die een vlieger had, die hij met zijn handen vast hield en op een plank staand zich probeerde voort te bewegen. Dus een kruising tussen een "kite" zonder touwen en een zeil zonder mast. Dat leek ons moeilijk om onder de knie te krijgen. Van daar dat we ons afvroegen: waar komt deze uitdrukking vandaan?

's Avonds nodigen we Johan en Cisca uit voor een etentje in de Jelly Fish. Letterlijk vertaald: De Kwal, niet zo'n lekkere naam in het Nederlands. Geef mij dan maar De Stal van Vinnie. 

Het eten was daarentegen verrukkelijk. Zaten buiten. Zagen de inham naar Rabbit Island en jongens, die vanuit het café al rennend de pier afsprongen. Als ze met wat bier in de mik maar niet de verkeerde kant opspringen. Gelukkig het ging goed. 

De zondag, die zijn naam eer aan doet. Kortom volop zon en tijdens de dienst in de kerk speelt Biem saxofoon. De gedachte van vandaag, is dat ieder mens zijn of haar gaven heeft en een ieder zijn of haar steentje kan bijdragen in deze wereld.

De auto moet ingeleverd. Een goeie 15 minuten rijden. Met weemoed denken we terug aan deze wagen, die ons door weer en wind en 6000 km lang veilig heeft vervoerd. Al zakte hij een keer door zijn hoeven, maar daar kon hij niks aandoen.

's Middags nog naar Ben, Ruth en kinderen. John is het oudste kleinkind, ook alweer 17 jaar oud. Ik wil graag foto's van de familie maken. Vooral voor moeder Gre zodat ze ook ziet hoe de kinderen hier groter worden. 

Het is warm en benauwd, 26 graden dus gaan we voor laatst te zwemmen op ons plekje. Het zand kent ons inmiddels en de boomstam houdt al rekening met drie natte zwembroeken. 

Vandaag staat hertenvlees op het menu. Dat smaakte verdacht lekker, dit in het wild geschoten dier. Nog één avond. We drinken er nog een op de goede afloop. Morgen om 5:00 uur op. De Texelmodus wordt van stal gehaald. Nog even volhouden daar op het Gouwe Boltje, we komen eraan. Wel met bagage maar ook met heel veel goede herinneringen, die ga ik koesteren. 

Ik neem nog geen afscheid van jullie. Zal als het even kan tijdens de reis nog wel wat berichten schrijven en als we thuis zijn zal ik dat ook laten weten. Het ga jullie allemaal goed.

Het nummer van Joe Cocker met With a little help from my friends.