Christchurch

We sliepen vannacht weer in een cabin. Het was deze keer een kamer met 2 bedden, tafel en 2 stoelen. Meestal is er een koelkast, wat servies en een waterkoker. Nu was er niets van dat. Geeft niet. Er is altijd een gemeenschappelijke keuken waar je alles kunt gebruiken. 

Vanmorgen zitten we daar dan ook aan het ontbijt. Onderwijl praten we nog even door wat we gaan doen vandaag. We zijn het snel eens. We hebben voor de komende week een paar bezienswaardigheden op het programma staan, tussendoor zijn we flexibel.

Het vakantieleven begint te wennen. Het hoofd raakt leeg. We maken het ons makkelijk. Er hangt hier in Nieuw Zeeland een goeie sfeer. De mensen zijn open. We zijn welkom. Is er dan niets wat er aan schort? Jawel.....ik slaap nog steeds niet zoals ik het tuus gewend ben.  En ik mis Mirjam. 

Vandaag zijn we naar Spencerville gereden, dat ligt vlak bij Christchurch. Via de Arthur pass.  Een bijzonder mooie rit.  Onderweg hebben we nog een korte track gelopen. De Temple Basin track. Aangeraden door Tom. 1,5 km klimmen over grote en kleine stenen. 

Verderop de Castle Hill walk nog gedaan. Daar tref je grote oeroude rondvormige rotsen aan. Ooit heeft de zee deze rotsen zo gevormd. 

In Spencerville zitten we weer vlak bij de zee. Het is hier nu bewolkt en kouder dan wat we de laatste dagen gewend zijn. Toch nog even gezwommen. We zijn rillerig maar voldaan. 

Nummer van de dag:  Greyhound met Black and White.