De Mount Arthur

Gisteren was ik jarig. 59 jaar ben ik nu. 59 is geen mooi getal. Een priemgetal, je kunt er niet veel mee. Maar gelukkig ben ik nog geen 60. Iedereen bedankt voor de felicitaties. 

Vandaag naar Mount Arthur. Met z'n drieen. Johan is ook mee. Het is een reis van een klein uur. Dat hoort bij Nieuw Zeeland. Er valt veel te zien maar je moet er ook veel voor rijden. Via een smalle gravelweg naderen we top tot 1000 meter hoogte. De volgende 700 meter gaan we lopend doen. Het is er winderig en je voelt de koelte van de top. Het is goed te doen. Boven de bomengrens heeft de wind vrij spel. We worden bijna ondersteboven geblazen. We doen de jas aan. Prachtig om over de bergtoppen te lopen. Net the Lords of the Rings. Cees voorop, in de rol van Gandalf. Met skistok. We hebben Mount Arthur wel in vizier, maar tekort tijd om zijn top te bereiken. Dus gaan we weer terug. Afdalen gaat wat sneller dan klimmen. Een prachtige wandeling. Rond 15.30 uur zijn we thuis. Koffie met cheesecake. Lekker.

Er wordt morgen een stier geslacht. We zetten hem  apart.  Zo kan het beest nuchter worden en staat hij klaar voor de slager. Het is leuk om weer achter zo'n koppel stieren aan te rennen.

Nummer van de dag: Donna Summer met Mac Arthurs Park.

Filmpje bij de berg Arthur