Ver weg

17 februari 2023 - Upper Moutere, Nieuw-Zeeland

Als er rampen gebeuren in de wereld, is het toch vaak ver van je bed. Oorlog in Europa komt dan iets dichterbij. De aardbevingen in Turkije en Syrië zijn rampen. waar ik me geen voorstelling van kan maken. Je ziet de beelden maar echt inleven kun je niet. Dat is maar goed ook, want anders had je de hele wereld op je nek. Nu heeft hier  Nieuw Zeeland de cycloon Gabrielle huisgehouden. Vooral het Noordeiland, met name het noorden en oosten, hebben enorm veel schade. Klik hier hier voor foto's van een Nieuw Zeelandse krant van de schade. De orkaan is  afgebogen en de oceaan op gegaan. Wij op het Zuideiland hebben er wat hardere wind en wat meer regen van meegekregen. Je zou het kunnen vergelijken bij ons op Texel. In Zuid Engeland is er een enorme storm en wij krijgen er nog een staartje van mee. De infrastructuur ligt hier flink overhoop. Dat zal echt wel een tijd duren voordat het allemaal hersteld is.

Het gewone leven gaat door. Vandaag gaan we varen over de rustige baren. Eerst nog een klusje hier op het land. De stieren mogen een weitje verder, het verse gras verorberen. Werk voor Arco, als gewezen stierenfokker gaat zijn hart sneller kloppen. Zeker nadat hij een paar keer het heuveltje op moet rennen om de makke stieren in het gareel te houden. Ik, als gewezen kruidenier, sta in de keuken en over zie alle levensmiddelen. De stikkezak wordt gevuld en de afwas gedaan. Op naar Marahau. Krijgen van een Kiwi uitleg, hoe de kajak te gebruiken. Hey guy's is zijn stopzin. Even over 11:00 uur pendelen we in noordelijke richting. We hebben afgaand tijd dus het gaat ons makkelijk af. Prachtig langs de kust met bomen en rotsen, die in allerlei vormen, zo zijn geworden door water en erosie. Op Appeltree Beach wordt er geluncht en gezwommen. We varen verder de bocht om en weer zijn daar goudkleurige strandjes. Een pikken we eruit om te landen. Zwemmen en laten opdrogen. Het wordt tijd om terug te gaan. Het tij is gekeerd, soms heb je mazzel, en met de wind in de rug zijn we zo weer bij mister Hey Guy's. Het is 45 minuten rijden om weer thuis te komen. Een mooie prachtige dag. Bewegen in de natuur en nog mooi weer ook. Wat wil een mens nog meer? 

Hierbij past Boudewijn de Groot met Het land van Maas en Waal

20230217_09545120230217_100108Even een breekOns vervoermiddelWeer een strandje

Foto’s

4 Reacties

  1. Margot van der Ven:
    17 februari 2023
    Wat maak je er altijd een mooie verhalen bij, Cees.
    In combinatie met de prachtige fotoseries reizen we ( bijna ) met jullie mee
  2. Ton van Groeningen:
    17 februari 2023
    Ja zeker. Weer een mooi verhaal. Nog even Cees en dan is de terugreis daar. Groeten.
  3. Carla Veeger-Roeper:
    17 februari 2023
    Wat een grote ramp voor het Noordereiland.
    Nog maar even genieten van de laatste dagen new zealand.
  4. Rosemarijn:
    17 februari 2023
    Wat is de aarde prachtig! Zo in de natuur zie je goed dat we er zuinig op moeten zijn!